Powstanie Twierdzy Boyen

Twierdza Boyen, to pruska forteca, która powstała w latach 1843-1855, choć jej rozbudowa i modernizacja trwała jeszcze wiele lat, co było odpowiedzią na ciągłą modernizację i unowocześnianie broni. Twierdza Boyen powstała jako strategiczny punkt blokujący przesmyk pomiędzy jeziorami Niegocin i Kisajno. Twierdza Boyen swoją nazwę otrzymała na cześć generała von Boyen, który był inicjatorem i ogromnym zwolennikiem jej powstania. Na cześć generała również bastiony Twierdzy Boyen otrzymały swoje nazwy i tak od jego imion: Hermann, Leopold, Ludwig oraz od symboli znajdujących się w herbie Miecz, Prawo i Światło. Twierdza o narysie bastionowym zajmuje ogromny obszar. Do jej wnętrza prowadzą cztery bramy: Giżycka, Prochowa, Wodna i Kętrzyńska. Całość otoczona jest ceglanym murem Carnota o długości 2302 metry. Dzięki śmiałemu i mądremu zarządzaniu przez komendata Twierdzy Boyen płk. Busse, nie została zdobyta. Jej mury mogły pomieścić 3000 załogi, ale dzięki sprawnemu i sprytnemu działaniu komendanta, dowódcy rosyjscy podejrzewali, że w jej wnętrzu jest o wiele więcej uzbrojonych żołnierzy. Po II WŚ w Twierdzy Boyen stacjonowało wojsko rosyjskie, a następnie Wojsko Polskie. Lata sześćdziesiąte to okres, w którym na terenie Twierdzy działały zakłady przemysłowe i drobiarskie. Kolejne lata to niestety seria okropnych podpaleń. Dziś, chociaż przyroda mocno się o nią upomina, Twierdza Boyen służy turystom, którzy chcą poznać bliżej jej historię.